Η πρόθεση του αρχικού σχεδιασμού ήταν να παρουσιάζουμε κάθε χειμώνα μια παράσταση, επιλέγοντας κλασσικά έργα συγγραφέων που έχουν ξεχωριστή θέση στην Ιστορία του Θεάτρου. Να γνωρίσουμε δηλαδή στο κοινό της πόλης τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου με έναν μεθοδικό τρόπο. Ταυτόχρονα αποφασίσαμε και οι επιλογές μας για τις μεγάλες καλοκαιρινές περιοδείες να ενταχθούν σ’ αυτό το σκεπτικό. Ξεκινήσαμε με τον Ίψεν (Κουκλόσπιτο 2007-08) ως σημαντικό εκπρόσωπο του 19ου αιώνα και τον νομπελίστα Ντάριο Φο (Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω 2008-09) ως σημαντικό κλασσικό εκπρόσωπο των εν ζωή συγγραφέων του 20ου αιώνα. Συνεχίσαμε με τη Βαβυλωνία (2009-10) με μια ομάδα σημαντικών ηθοποιών που η πόλη της Κοζάνης έχει το προνόμιο να διαθέτει. Μετά ήρθε η κρίση και οι περικοπές. Αυτό μας εμπόδισε να συνεχίσουμε τη χειμερινή μας διαδρομή. Όμως τα καλοκαίρια επιμείναμε στο στόχο μας. Παρουσιάσαμε μια καινούρια προσέγγιση του Δον Κιχώτη – το υλικό της οποίας συζητήθηκε σε δύο συνέδρια (Ισπανία – Γερμανία). Για πρώτη φορά επί σκηνής τους κλασσικούς ήρωες του Κώστα Μουρσελά (Εκείνος κι Εκείνος) και τέλος το 2013 τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου. Ήταν η πρώτη φορά που το ΔΗΠΕΘΕ καταπιάστηκε με την αρχαία τραγωδία.
